Рәхимҗан Әхмәтҗанов: «Батырларның исеме кайтты»

Һәйкәл

Һәйкәл тора алда – горур батыр,
Каскасында кояш нурлары!
Батырларның исеме кайтты –
Якташларның узган данлы юллары. 

Һәйкәлнең дә күзе кайнар яшьтә,
Ана көтә сагынып газиз баласын;
Улы герой дошман дзодын каплады,
Уйламыйча яшәү белән үлем арасын.

Көткән Ананың сыны һәйкәл булды,
Улларының исемнәре мәрмәр ташларда.
Җиңү көне күзләр ачы яшьтә булды,
Батырларның оныклары илне саклауда.

Һәйкәл – ул зур горурлык даны,
Мәңге сүнмәс ут яна янында.
Бәлкем, тәкъдир аңа шулай кушкан - 
Ватанны саклау ирләр кулында.

Әнисенең чәче ап-ак көмеш,
Көмеш кенә түгел, ак кардыр.
Һәйкәл янында бетми кеше,
Әйтерсең лә, аның җаны бардыр.

Рәхимҗан Әхмәтҗанов