Шигъри мизгел

Яз

Язгы кояш нурын чәчеп ялтырый

Бар дөньяга биреп җылысын.

Агачларны яшеллеккә күмеп,

Табигатьне кабат уятып.

Күңелләрдә кабынадыр хисләр,

Йөрәкләрдә тулы наз-дәртләр.

Әйтерсең лә, яшәрәбез тагын,

Картаймыйбыз беркайчан.

Яратамын язгы ташуларның

Ярларыннан агып чыгуын.

Кошларның да биек һаваларда

Аваз салып, очып кайтуын.

Бакчаларда сирень чәчәкләре

Хуш исләрен җиргә тарата.

Күңелләрне бизи шатлык хисе,

Йөрәкләрне сөю балкыта.

Алсу Алексеева